Contracting

Wat je moet weten over contracting

Contracting, payrolling en uitzenden. Het zijn termen die met elkaar te maken hebben, maar allemaal net iets anders zijn. Contracting is een vorm van uitbesteding waarbij een opdrachtgever werkzaamheden of werkprocessen overdraagt aan een andere organisatie. Maar wat is het verschil tussen contracting en uitzenden? En hoe zit het met een cao? We leggen het voor je uit.

Wat is contracting?

Bij contracting worden werkzaamheden overgedragen aan een ander bedrijf. Dit bedrijf (de contractor) heeft eigen werknemers om het werk uit te kunnen voeren. Ook stuurt een contractor de werknemers zelf aan en houdt toezicht op het werk dat gedaan moet worden. Bij contracting wordt een contract opgesteld waarin de precieze voorwaarden van de samenwerking en het te leveren werk zijn vastgelegd. Contracting wordt gebruikt om tijdelijk extra kennis of arbeidskracht aan te kunnen trekken, zonder de kosten en verplichtingen van een vaste medewerker.

Contracting en uitzenden: het verschil

Hoewel contracting lijkt op uitzendwerk, zijn er toch belangrijke verschillen. Het grootste verschil is dat de opdrachtgever niet verantwoordelijk is voor de leiding en het toezicht op het werk, zoals bij uitzendwerk. De verantwoordelijkheid ligt in het geval van contracting bij de opdrachtnemer, ook wel contractor genaamd. De contractor is verantwoordelijk voor het toezicht op het uit te voeren werk en zet hiervoor zijn eigen personeel in.

Geen cao bij contracting

Bij contracting vallen de werknemers niet onder een cao, ook niet onder de uitzend-cao’s. Dit komt omdat er volgens de wet sprake is van aanneming van werk - een overeenkomst tussen een aannemer en opdrachtgever over de voorwaarden rondom het uit te voeren werk. Dit wordt ook wel een aannemingsovereenkomst genoemd. Het gevolg is dat de opdrachtnemer arbeidskrachten in dienst kan nemen tegen minimale arbeidsvoorwaarden, zoals het minimumloon en het minimum aantal vakantiedagen.

Wanneer is contracting een schijnconstructie?

Contracting wordt vaak gezien als schijnconstructie, omdat werkgevers het vaak misbruiken om de cao te omzeilen. Dit gebeurt meestal als volgt:

  • Een bedrijf ontslaat eerst zijn werknemers die meestal onder een cao vallen.
  • Vervolgens wordt (een deel van) de productie uitbesteed aan een contractor, die vaak een dochteronderming van een uitzendbureau is.
  • Dit levert veel voordeel voor het bedrijf op, bijvoorbeeld een besparing op de sociale lasten.

De werknemers zijn de dupe van deze constructie. Zij vallen niet meer onder de cao van de opdrachtgever of onder één van de uitzend-cao’s (ABU of NBBU). Zo komt het vaak voor dat werknemers via contracting hetzelfde werk tegen minder loon en slechtere arbeidsomstandigheden doen als vaste werknemers of uitzendkrachten. Om schijnconstructies tegen te gaan is de Wet aanpak schijnconstructies (WAS) in het leven geroepen. De WAS beschermt werknemers tegen onderbetaling en eerlijke werkgevers tegen oneerlijke concurrentie.