‘Bij het eerste restaurant waar ik werkte, werd ik steevast twee maanden te laat betaald. Vakantiegeld heb ik nooit gehad. Tegen de tijd dat ik daar achter was, ging het restaurant failliet. Naar dat vakantiegeld en mijn laatste weken salaris kon ik fluiten.’
Pannenkoekenrestaurant
Claudia gaat vervolgens aan de slag bij een pannenkoekenrestaurant. ‘Er werkten veel jonge mensen. We hadden veel aan elkaar en het werk was voor ons allemaal een leuke en belangrijke plek in ons leven. Vooral ook omdat we vlakbij het restaurant een plek mochten gebruiken als personeelsruimte.’ Toch stopt Claudia na bijna drie maanden.
Uitbetaling
‘Ik bleek maar geen contract te krijgen. Ik werd zwart, alleen contant en weer vaak veel en veel te laat betaald.’ Het ergste vindt Claudia het als ze tegen de afspraken in op de woensdag vast wordt ingeroosterd. Eigenlijk kan ze die dag niet werken vanwege haar hbo-opleiding. ‘Natuurlijk heb ik het toch geprobeerd. Ik heb hart voor de zaak. Ik ga niet snel ergens tegenin. Maar alles bij elkaar werd het te gek. Ik heb het geld eigenlijk hard nodig en ik waardeer de kameraardschap, maar heb toch opgezegd.’
Enthousiast
‘Ik vind het mooi werk om mensen die uitgaan te plezieren. Ik gà echt voor het restaurant waar ik werk. Ik wil ook zeker in de horeca blijven werken. Maar dan wel op een plek waar rekening met mij en met mijn collega’s wordt gehouden. Waar een eerlijke vergoeding tegenover het harde werken staat.’